W roku 1967 powstaje Alfa Romeo 1300 Junior Zagato.
    Alfa 1300 Junior ma nadwozie dwubryłowe, z długą linią maski i lekką nadbudową. 1300 Junior Z dzieli ze Spiderem rozstaw osi i kół, lecz na tym samym podwoziu opiera bardzo lekką karoserię dopracowaną pod względem aerodynamiki. Oprócz badań w tunelu aerodynamicznym, projektanci Zagato przeprowadzali testy drogowe, studiując linie opływu powietrza, by zmniejszyć do minimum zawirowania i uzyskać optymalny współczynnik oporu. W konstrukcji coupé zastosowano aluminium tzn. pierwsze egzemplarze miały drzwi i pokrywy silnika z tego lekkiego metalu.
    Czarna, eliptyczna tablica wskaźników została zaprojektowana specjalnie dla tego modelu, pozostała część deski czołowej wykonana jest ze stali.
    Pod koniec 1972 roku na rynku pojawiła się wersja 1600 Junior, wyposażona w silnik o pojemności 1,6 l i mocy 109 KM. To nowsze coupé łatwo jest rozpoznać po masywniejszym przednim zderzaku, mniejszych kloszach tylnych lamp i pokrywie wlewu paliwa po lewej, a nie prawej stronie. Jednak są również ważniejsze różnice: w wersji 1300 podwozie Spidera było skrócone w tylnej części. Wprowadzając następcę, firma wyeliminowała dodatkowe koszty tej przeróbki, przez co tył obu odmian wygląda nieco inaczej.
    Alfa Romeo Junior Z wyprodukowana została w niewielkiej serii: powstało 1108 egzemplarzy wersji 1300 i tylko 402 wersji 1600 (ostatnie zeszły z taśmy w 1975 roku).