Pod długą maską umieszczony jest 6 l, 12-cylindrowa jednostka omocy 450 KM. Do przeniesienia napędumożna wybrać sześciobiegową skrzynię manualną lub sześciobiegowy automat. Przy masie auta około 1700 kg sprint do setki trwa około 5 s. Prędkość maksyamlna to 300 km/h. »» więcej

Projekt następcy Diablo był gotowy już w 1998 r. Spektakularny, agresywny, masywny, z potężnymi wlotami stanowi dzieło firmy Zagato. Co prawda, samochód średnio podobał się szefom Lamborghini, jednak na inny, nowy projekt brakowało pieniędzy. Na szczęście pojawiło się Audi, które po przejęciu Lamborghini sfinansowało projekt nowego auta. Rozpisano konkurs, ale nie zaaprobowano projektów Bertone, Pininfariny czy Giugiaro tylko belgijskiego stylisty Luca Donckerwolke'a pracującego dla Audi. »» więcej

 Na salonie w Bolonii w 2005 roku odbyła się oficjalna premiera Ferrari FXX. Samochód ten w prostej linii wywodzi się od wyczynowych bolidów klasy GT. Dlatego zbudowano tylko 29 sztuk, które nie otrzymały homologacji drogowej, nie można ich też używać w wyścigach. Samochody stanowią natomiast część większego programu badawczego. FXX jest rozwinięciem nieprodukowanego już Ferrari Enzo Ferrari. »» więcej

Kolejne próby stworzenia następcy najmniejszego Lamborghini, modelu Jalpa, który pojawił się jeszcze w 1981 roku, kończyły się z różnych powodów niepowodzeniem. W odstawkę poszedł model opracowywany pod koniec lat osiemdziesiątych, podobnie jak obiecujący roadster Cala z 1995 roku. Światełko w tunelu pojawiło się po przejęciu w 1998 roku firmy przez niemieckie Audi. Po pięciu latach od tego momenu świat ujrzał mniejszego brata Murcielago - coupe Gallardo. »» więcej

Fascynacja prędkością - chyba nie ma drugiego samochodu, który uosabia ją tak wyraźnie jak srebrna strzała Mercedes-Benz. SLR McLaren kontynuuje mit legendarnego sportowego samochodu wyścigowego lat pięćdziesiątych i jednocześnie rozpoczyna całkowicie nową erę samochodów sportowych o dużej mocy. Jest to pojazd zupełnie wyjątkowy - Gran Turismo XXI wieku.. »» więcej

  Nadwozie MC12 jest w całości wykone z włókien węglowych. Na masce przed kabiną, z obydwu stron, widać wloty przykryte potrójnymi żebrami. Duże wloty są po obu stronach karoserii, tuż przed tylnymi nadkolami. Następne wloty są nieco powyżej oraz tuż za kabiną. Sama komora silnika ma ażurową maskę. Tył auta jest zwieńczony pokaźnym skrzydłem. W zasadzie kształt MC12 nie przypomina klasyków Maserati. O przynależności do tej marki świadczy tylko charakterystyczny wlot powietrza z przodu oraz kształt reflektorów. No i oczywiście firmowy znak trójzębu na przedzie.»» więcej

  Z przodu auta znajduje się potężny wlot powietrza, okrągłe reflektory z trapezoidalną oprawą oraz dwa wielkie halogeny. Z boku, charakterystyczna jest łagodnie schodząca ku klapie bagażnika linia dachu, małe okienko w słupku C. Z tyłu zaś uwagę przyciągają trzyczęściowe światła, duże aluminiowe logo oraz dwie potężne końcóki układu wydechowego.
    Proste linie deski rozdzielczej, okrągłe obudowy zawiewów powietrza i trójramienna skórzana kierownica z metalowymi wstawkami stanowią nowoczesną interpretację kokpitu Mustanga z lat 60. XX wieku. Do wersji Gt można zamówić pakiet, w którym siedzenia i boczki drzwiowe są wykończone czerwoną skórą. Tego samego koloru są także dywaniki na podłodze. »» więcej

Nie raz okazywało się, że to, co dobre może być jeszcze lepsze. A czasem nawet musi. Superleggera to jeszcze lżejsza i jeszcze mocniejsza odmiana najmniejszego Lamborghini, modelu Gallardo, wprowadzona na rynek prawie cztery lata po debiucie auta. Poczynione zmiany postawiły auto w swoim czasie na pierwszym miejscu wśród najszybciej przyspieszających w swojej klasie. »» więcej

Italdesign założone przez genialnego Giorgetto Giugiaro w swoje 40 urodziny zatoczyło pełne koło. Na salonie samochodwym w Genewie w 2008 roku pokazano koncept o nazwie Quaranta, który w prostej linii nawiązywał do pierwszego samochodu jaki wyszedł pod szyldem tego studia stylistycznego - Bizzarini Manta. Auto łączące w sobie futurystyczne akcenty ze smakami z przeszłości zostało wyposażone w hybrydowy napęd opracowany przez Toyotę. »» więcej

Model XLR produkowany od 2003 roku w prostej linii wywodzi się od koncepcyjnego modelu Evoq, który zaprezentowano w 1999 roku podczas salonu w Detroit.
    Dwumiejscowy kabriolet po rozłożeniu sztywnego dachu przekształca się w bardzo zgrabne coupe. Operacja ta zajmuje tylko 30 sekund i odbywa się za naciśnięciem jednego przycisku. Co ważne, jest to dach typu hardtop, a więc odpadają wszelkie obawy o korzystanie z auta zimą (jest tu także podgrzewana tylna szyba). »» więcej

Oto trzecia młodość Gallardo (nie licząc stanów pośrednich w postaci mnogich edycji limitowanych), najmniejszego Lamborghini. "Baby Lambo" przeszło największą dotąd operację plastyczną i chirurgiczną. Znacznej zmianie uległ wygląd zewnętrzny, z silnika wyciśnięto dodatkowe rumaki i dodano nowy, bezpośredni wtrysk, zmodyfikowano zawieszenie. Wzbogacono także wyposażenie seryjne, a osiągi auta wzrosły do poziomu, niewiele powyżej którego jeszcze całkiem niedawno stało pierwsze wcielenie Murcielago. »» więcej

Model S 2000 ma 2-osobowe nadwozie typu roadster o agresywnej linii. Przed deszczem chroni pasażerów brezentowy dach, który rozkładany jest elektrycznie. Jeżeli komuś to nie wystarcza, za dopłatą można otrzymać plastikowy.
    Na kolorowej tablicy przyrządów prędkość wyświetlana jest cyframi, nad nimi umieszczono półokrągły, ciekłokrystaliczny wyświetlacz wskazujący obroty silnika. Ilość paliwa w zbiorniku i temperaturę cieczy chłodzącej również pokazują wyświetlacze ciekłokrystaliczne. Sportowy charakter pojazdu podkreślają aluminiowe pedały z otworami, mała skórzana kierownica, czerwony przycisk służący do uruchamiania silnika.»» więcej

 Samochód zadebiutował w 1993 roku. Cztery lata wcześniej, w ośrodku Fiat Centro Stile rozpoczęły się prace nad nowym sportowym autem. Ich koordynatorem był Chris Bangle, ówczesny szef zespołu projektowego. Wiosną 1990 roku Bangle sporządził kilka szkiców przyszłego samochodu. Były one na tyle intrygujące, że szefowie Fiata zlecili Pininfarinie stworzenie coupe, które opierałoby się na wizji Amerykanina. »» więcej

W 1997 roku, Niemiec Jochen Dauer wykupił masę upadłościową Bugatti. Półgotowe EB 110, ramy i liczne części zamienne przetransportowano z Modeny do Norymbergi. W ten sposób Bugatti znalazło się w południowych Niemczech.
    Dauer, oprócz otwarcia ekskluzywnego punktu serwisowego, planował z gotowych i oryginalnych elementów zbudować dodatkowe egzemplarze. Jednak w 1999 roku prawa do używania nazwy Bugatti nabył Volkswagen i tym samym zbudowane auta otrzymały nazwę Dauer EB 110. »» więcej